LAN PROZESUAREN ERAKUSTALDI IREKIA
herritarrekin eta herritarrentzat.
SINOPSIA
Migrazioa mugimendua da. Mugitzea, funtsean, gorputz bat lekuz aldatzea. Lekuz aldatzean gorputzaren barruko guztia mugitzen da harekin: ametsak, beldurrak, minak eta itxaropenak. Migrazioa mugimendua da. Eta mugimendua arintasuna, mugarik eza. Gorputzak irekitasuna behar du mugitzeko: irekia egon mugimendua abiatzeko, irekia egon mugimendua jasotzeko.
AUKERAN dantza konpainiak erakustaldi honekin hori bera proposatzen dio publikoari: mugimenduari irekitzeko ariketa bat. Ireki gogoak, ireki kuriositatea, ireki gorputzak. Ez dadin norbera izan hormarik altuena. Irekitasuna adierazi dantzaren bitartez, jarrera eszenikoaren bitartez. Historiari begiratu, gure mina besteena ere badela oroitzeko. Mina ukatu gabe, enkontruak ospatzeko prest egotea da publikoari proposatzen zaiona. Zer da migratzaile izatea ez bada, funtsean, mugitzea: gorputz bat lekuz aldatzeko prest egotea, eta leku berri horretan norbera den gorputza berriro deskubritzea.
FITXA ARTISTIKOA eta TEKNIKOA:
Jatorrizko idea eta zuzendaritza: EDU MURUAMENDIARAZ
Gidoia eta eszena zuzendaritza: OIER GUILLAN
Koreografia garaikideak:IKER KARRERA
Musika konposagilea: XABI ABURRUZAGA
Argiztapen-diseinua: CARLOS SOLANO
Zuzendari laguntzailea:ELI ALBERDI
Jantziak:OSCAR ARMENDARIZ
DANTZARIAK: ANE ANZA, UNAI BALERDI, ANE ETXEBERRIA, UNAI IRAOLA, MAIER MURUAMENDIARAZ, NAHIKARI SANCHEZ, UXUE SANCHEZ, DANEL SERRANO, CLAUDIA TALAVERA
MUESTRA DEL PROCESO DE CREACIÓN ABIERTA
al público y con el público.
SINOPSIS:
La migración es movimiento. Mover es básicamente, desplazar un cuerpo. Al cambiar de sitio se mueve con él todo su interior: sueños, miedos, dolores y esperanzas. La migración es movimiento. Y el movimiento ligereza, falta de límites. El cuerpo necesita apertura para moverse: estar abierto para arrancar el movimiento, estar abierto para recibir el movimiento.
La compañía de danza Aukeran propone al público eso mismo: un ejercicio de apertura al movimiento. Abre las ganas, abre la curiosidad, abre los cuerpos. Que no sea uno mismo el muro más alto. Expresar apertura a través de la danza, de la actitud escénica. Mirar la historia para recordar que nuestro dolor es también el de los demás. Sin negar el dolor, lo que se propone al público es estar dispuesto a celebrar los encuentros. Qué es ser migrante si no, en el fondo, moverse: estar dispuesto a trasladar un cuerpo, y volver a descubrir el cuerpo que uno es en ese nuevo lugar.