Nekanek eta Bakartxok ez zuketen inoiz pentsatuko terapeutaren kontsultako atzerapena beren bizitzako unerik zintzoenetako bat bihurtuko zenik.
Titapiak amatasunari aurrez aurre begiratzen dio, pertsonaiek gaia gardentasunez jorratuko dute. Nekane eta Bakartxo tabua hausten ausartuko dira, amatasunaren alde gogor eta ez hain erakargarria plazaratuz. Emakumeek bizi duten eta kontatzen ez den horri ahotsa jarriko diote. Haien bizipenak zintzotasunez partekatuko dituzte, norberaren ezinegon eta kezkez sakonki mintzatuko dira eta, bereziki, beren buruez egingo dute barre, hori baita askotan terapiarik onena.
Antzezlanak ikuspuntu errealista eta, batez ere, komikoa du, batzuetan umore absurduaren ikutuak ere dituela esan daiteke.