Bera artista bilbotar ospetsua da.
Bere senarra, negozio-gizon arrakastatsua.
Bere ahizpa, bizitzak harrapatutako emakumea.
Bere amak inoiz besarkatu ez zuen pertsona hori...
Eta bere bikote ohia ama izatea aukera bat izan zen norbait. Hau da gure YERMAren eszenatokia. Eszenatoki bat non emakume gazte hau tekila bat bezala jariatzen den Puerto Escondido, bhang lassi bat bezala Goan, garagardo hotz bat bezala Alexanderplatzen.
Agian sakrilegioa da YERMA bat planteatzea Lorcaren hitzik gabe, baina honek gaur egun seme albarik izateko ezintasunari aurre egin behar dioten emakume guztien hitzak biltzen ditu. Asko direlako, nahiz eta inork ez hitz egin haietaz. Eta BERA bezalakoak dira: emakume arrakastatsuak beren lanetan, modako jatetxeetan afaltzen dutenak, herrialde exotikoetara bidaiatzen dutenak, jaialdietan desmelenatzen direnak, Iphone eta gizarte-zirkulu inbidiagarriak dituztenak. Emakumeak; emakume normalak, independenteak, bikotekideekin, itxurazko ahalduntzearekin, ametsekin eta eman gabeko desio bakar batekin: amatasunarena. Bere bertsio feministak ez zion inoiz amatsauna lehentasunen listan jarri, eta orain... presioa etengabe hazten da, eta inoiz nahi izan ez zuen zerbait nahi du, ezinbesteko gatazka biologiko eta emozionala sortzen dion zerbait. Hori da YERMA hau. Naturala eta ederra den zerbait obsesibo eta mingarri bihurtzen duen emakumea. Desirak aurretik maitasuna eramaten duenean.